ปีนี้ไม่ได้กลับบ้าน เปลื่ยนที่เที่ยวไประยองแทน ที่นี่เค้าเล่นสงกรานตืกัน 3 วัน เลย อยากให้บ้านเราเป็นแบบนี้บ้างจัง
คนที่เล่นต้องเดินในถนนเท่าน้ั้น ถ้าไม่เล่นก็ไม่เปียก  บ้านเราเล่นแป๊บเดียวหมดแล้ว ทะเลที่ระยองสวยเหมือนบางสักนะ
แต่เล่นน้ำได้สะดวกกว่าคลื่นไม่แรง แต่อย่างไรก็คิดถึงบางสักเหมือนเดิม แทนกันไม่ได้

เด็กโคกยางหนีเที่ยวไปหาอากาศหนาวที่ไหน หนุกม่ายกลับมาอย่าลืมเอารูปมาฝากด้วยจ้า

ปีใหม่ไม่ว่างแหละ สงกรานต์ไม่ง้อให้กินแทน ไปกินเองแน่นอน

ไม่ยากเด็กโคกยางก็จุดเองที่หน้าบ้านแล้วชวนเพื่อนๆๆมาดู   จะได้ไม่ต้องออกไปเก้อ  อิอิ
ปีนี้วิน วินไปด้วยหน่าหนุก คิดถึงเด็กมากฝากกอดให้หน่ำใจด้วย

ได้ลองกินผักตามที่ชวน
แต่อย่าด่วนดีใจว่าได้ผล
ทดลองกินผักไปแค่สองวัน
ท้องใส้ฉันร้องครวญครางหาไก่ทอด

ทำไหร่ไม่ได้คนกัวปามีลูกน้อย แต่ล่ะคนก็ไปท่องโลกกว้างหมดแล้ว ให้ม่าช่วยเฝ้าจะได้ไม่เหงาไง

ปีใหม่ใครกลับบ้าน อย่าลืมไปเที่ยวบางสักด้วย คิดถึงปลาเผา หอยชักตีน หมึกย่าง ปูนึ่งอย่างแรง

อ้าวอุตสาพิมพ์ตั้งนาน ไม่มีข้อความซะนี่

เหมือนกันเลย เคยไปบางสักทีไร ต้องไปกินร้านป้าทุ่ม ตอนนี้เลยไม่มีร้านประจำ กินไปเรื่อย ๆๆ ลองเกือบทุกร้าน ฌเยเฉพาะร้าน
คนสู้ชีวิต กินบ่อยที่สุด

แต่อยากเชิญชวนเที่ยวที่เมืองกรุง
เพื่อปรับปรุงโลกทัศน์ให้สดใส
มองทางไหนดูสวยขาวด้วยหมอกควัน
ดมทุกวันฉันเลยติดอยู่ที่ในเมือง....อิอิ

ตอนนี้ ที่กั่วป่ามีหนนคนเดินด้วยนะ เค้าเรียกว่า ถนนวัฒนธรรม เราไปแล้ว ถ้าทำให้ดี ไม่แพ้ใครหรอก
แต่ก็น่าเดินนะ  ของกินมากดี ชอบที่สุด กวนกันแมโชว์เลย

เรื่องเขียนกลอนฉันนั้นไม่ถนัด
แต่เรื่องถักไม่เป็นสองรองใคร
ไม่ว่าหมวกหรือว่าผ้าพันคอ
ฉันถักทอจากเส้นไหมได้ดั่งใจ

ใครเคยไปเที่ยว ปาย บ้างที่นั้น มีพานไม้ไผ่ข้ามแม่น้ำปายที่โด่งดัง และโรแมนติก  แต่กัวปาป้านเรามีพานเหล็กที่เหมือนตำนานอยู่คู่กับ
กัวปา สวยและ โรแมนติก ไม่แพ้ใคร  แถมใช้งานได้จริง ว่าม่าย